เทศกาลบะจ่าง มีที่มาจาก 2 ประเพณี คือ การบูชาเทพเจ้ามังกร และ ประเพณีแข่งเรือมังกร (Dragon Boat Festival) ชาวไป่เยว่ 百越族 ที่อาศัยในพื้นที่ลุ่มแม่น้ำแยงซีเกียงช่วงกลางลงไปตอนใต้ มีการเดินทางด้วยเรือที่ทำจากไม้ท่อนเดียว และมีการแข่งพายเรือมังกร เพื่อแสดงความเคารพบูชา เทพเจ้ามังกร มีการนำเอาอาหารใส่ลงกระบอกไม้ไผ่ หรือห่อด้วยใบไม้แล้วโยนลงน้ำ ให้เทพเจ้ามังกรช่วยปกป้องคุ้มครองลูกหลาน ในปี 278 ก่อนคริสต์ศักราช กวีตงฉิน ชวีหยวน ได้ถูกฮ่องเต้ที่หลงเชื่อขุนนางกังฉิน เนรเทศออกนอกเมือง จึงมากระโดดน้ำตายที่แม่น้ำ เล่ยหลัวเจียง 

ในวันที่ 5 เดือน 5 ชาวบ้านที่รักต่างลงไปงมหาศพ แล้วนำข้าวห่อใบไผ่โยนลงไปในน้ำให้ฝูงปลามากินแทนจะไปกินศพของเขา และเล่าเรื่องราวสืบต่อกันมาเป็น "วันกวีแห่งชาติ" ระลึกถึง “กวีชวีหยวน” ขุนนางตงฉินแห่งแคว้นฉู่ ตั้งแต่ ค.ศ. 2008 เป็นต้นมา รัฐบาลประเทศจีน ได้กำหนดให้วันนี้เป็นวันหยุด ต่อมาปี ค.ศ. 2009 เทศกาลบะจ่าง ก็ได้ขึ้นทะเบียนเป็น มรดกโลกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ 

วันที่ ๕ เดือน ๕ ตามปฏิทินจันทรคติของจีนเป็น วันเทศกาลตวนอู่ (端午节) คำว่า “ตวน” แปลว่า เริ่มต้น แรกสุด “อู่” พ้องเสียงกับคำว่าอู่ (五) ที่แปลว่าห้า (ปีนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๒๒ มิถุนายน ๒๕๖๖) ดังนั้น 

“ตวนอู่” จึงหมายถึงวัน ๕ แรก คือวัน ๕ ค่ำเดือน ๕ ชาวจีนแต้จิ๋วเรียกว่าโหงวเหว่ยโจ่ย (五月节) หมายถึง “งานเทศกาลเดือน ๕” หรือเทศกาลขนมจ้าง (บะจ่าง) ที่เราคุ้นเคยกัน